Ντύλαν Τόμας, And death shall have no dominion

Και ο θάνατος δε θα μας κρατά.
Οι νεκροί, γυμνοί, θα είναι ένα,
Με τον άνθρωπο στον άνεμο· στο δυτικό φεγγάρι·
Όταν τα οστά τους θα ασπρίσουν και θα σβήσουν,
Θα χουν αστέρια στους αγκώνες και τα πόδια·
Κι αν τώρα τρελαίνονται, θα χουν τα λογικά τους,
Κι αν βυθίζονται στη θάλασσα, θ' αναδυθούν ξανά·
Κι αν χάνονται οι εραστές, ο έρωτας θα μείνει·
Και ο θάνατος δε θα μας κρατά.

Και ο θάνατος δε θα μας κρατά.
Κάτω απ'της θάλασσας τις δίνες
Αυτοί που κείτονται δε θα πεθάνουν μάταια·
Κι αν το κορμί σφαδάζει στα σχοινιά,
Δεμένοι στου βασάνου τον τροχό, κείνοι θ' αντέχουν·
Η πίστη θα ραγίσει μες τα χέρια τους,
Και το μονόκερο κακό θα τους τρυπά·
Τα μέλη τους σχισμένα, δε θα σπάσουν·
Και ο θάνατος δε θα μας κρατά.

Και ο θάνατος δε θα μας κρατά.
Ας μην ξανακουστούν στ' αυτιά τους γλάροι,
Ας μη σκάσει ξανά το κύμα στην ακτή·
Κι όπου ήταν το λουλούδι,
Λουλούδι να μη βγει, για να κοιτάξει τη βροχή·
Τρελοί κι αν ειν' - νεκροί σαν τα καρφιά,
Σφυροκοπούν τις μαργαρίτες από κάτω,
Για μια θέση στον ήλιο, ώσπου ήλιος δε θα υπάρχει πια
Και ο θάνατος δε θα μας κρατά. 

***

And death shall have no dominion.

Dead men naked they shall be one

With the man in the wind and the west moon;

When their bones are picked clean and the clean bones gone,

They shall have stars at elbow and foot;

Though they go mad they shall be sane,

Though they sink through the sea they shall rise again;

Though lovers be lost love shall not;

And death shall have no dominion.

And death shall have no dominion.

Under the windings of the sea

They lying long shall not die windily·

Twisting on racks when sinews give way,

Strapped to a wheel, yet they shall not break;

Faith in their hands shall snap in two,

And the unicorn evils run them through;

Split all ends up they shan't crack;

And death shall have no dominion.

And death shall have no dominion.

No more may gulls cry at their ears

Or waves break loud on the seashores;

Where blew a flower may a flower no more

Lift it's head to the blows of the rain;

Though they be mad and dead as nails

Heads of the characters hammer through daisies;

Break in the sun till the sun breaks down,

And death shall have no dominion.

-------------------------------------------

Dylan Thomas, Selected Poems

Μετάφραση, Γιώργος Κυρπιγιάν