Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2019

Τα εφτά ποιήματα της αγάπης σε πόλεμο, του Πωλ Ελυάρ (β' μέρος)



Τα εφτά ποιήματα της αγάπης σε πόλεμο


V

Ο τόπος της καρδιάς, λέγανε κείνοι ευγενικά.
Η κατοικία του έρωτα, του μίσους και της δόξας, απαντούμε
Και στα μάτια μας αστράφτει 
Με ασφάλεια η αλήθεια

Οτι κακό δεν ξεκινήσαμε ποτέ
Και οτι πάντοτε αγαπούσαμε ο ένας μας τον άλλο
Κι επειδή αγαπάμε ο ένας τον άλλο
Θέλουμε να λευτερώσουμε τον Άλλο
Από την παγωμένη του τη μοναξιά
Θέλουμε, πάει να πει εγώ θέλω
Πάει να πει εσύ θέλεις, και θέλουμε εμείς
Το φως να συνεχίσει να υπάρχει
Σε εραστές ενάρετους
Με τόλμη οπλισμένους
Γιατί ποτέ τα μάτια δεν χαμήλωσαν ο ένας απ'του άλλου

Κι έτσι κοιτούν κατάματα την ίδια τη ζωή.


VI

Τα βούκινα μας δεν ηχούν
Για να σας δείξουμε μαθες πού είναι η Δυστυχία
Τέτοια που είναι αυτή, τόσο μεγάλη, τόσο ανόητη
Πολύ κτηνώδης πια για να φανεί ολόκληρη

Λέμε πως μόνο ο θάνατος--
Μονάχα η γη μας περιορίζουν·
Μα τώρα ειν' η ντροπή
Που ζωντανούς μας χτίζει

Ντροπή για τ' απεριόριστο  κακό,
Ντροπή για τους παράλογους βασανιστές μας,
Πάντα τους ίδιους
Τους ίδιους πάντα εγωπαθείς

Ντροπή για τα τρένα των μαρτυρίων
Ντροπή για τις λέξεις «καμμένη γη»
Μα δεν θα ντραπούμε για τον πόνο μας
Για τη ντροπή μας μεις δε θα ντραπούμε

Πίσω απ'τους πολεμιστές που το βαλαν στα πόδια
Δεν ζούνε πια πουλιά
Ο αέρας άδειασε από θρήνους
Άδειασε από αθωότητα -- την αθωότητά μας·

Τώρα αντηχεί το μίσος και η εκδίκηση.


 VII

Στο όνομα του τέλειου, του σκεπτικού μετώπου
Στο όνομα των ματιών σου που κοιτάζω
Και για τα χείλη που φιλώ
Για τώρα και για πάντα

Στο όνομα της θαμμένης ελπίδας
Στο όνομα των δακρύων μες τη νύχτα
Στο όνομα των βογγητών που φέρνουν γέλια
Στο όνομα των γέλιων που φέρνουν φόβο

Στο όνομα των γέλιων μες το δρόμο
Για τη γλύκα που τα χέρια μας ενώνει
Στο όνομα των τρυφερών καρπών που σκέπασαν τα άνθη
Σε μια γη όμορφη και καλή

Στο όνομα των ανδρών που φυλακίζονται
Στο όνομα των γυναικών που απελαύνονται
Στο όνομα όλων των συντρόφων μας
Που μαρτύρησαν, σφαγιάστηκαν 
Μα τη Σκιά δεν τη δεχτήκαν

Πρέπει να στραγγίξουμε την οργή
Και να υφώσουμε το ξίφος
Για να κρατήσουμε ψηλά εκείνη την εικόνα
Των αθώων που παντού τους κυνηγούν
Και πάντα θα θριαμβεύουν. 

***

Les sept poèmes d'amour en guerre


V

Le coin du coeur disaient-ils gentiment
Le coin d'amour et de haine et de gloire
Répondions-nous et nos yeux reflétaient
La verité qui nous servait d'asile

Nous n'avons jamais commencé
Nous nous sommes toujours aimés
Et parce que nous nous aimons 
Nous voulons libérer les autres
De leur solitude glacée
Nous voulons et je dis je veux
Je dis tu veux et nous voulons
Que la lumière perpétue 
Des couples brillants de vertu
Des couples cuirassés d'audace
Parce que leurs yeux se font face

Et qu'ils ont leur but dans la vie des autres.


VI

Nous ne vous chantons pas trompettes
Pour mieux vous montrer le malheur
Tel qu'il est très grand très bête
Et plus bête d'être entier

Nous prétendions seule la mort
Seule la terre nous limite
Mais maintenant c'est la honte
Qui nous mure tout vivants

Honté du mal illimité
Honte de nos bourreaux absurdes
Toujours les mêmes toujours
Le mêmes amants d'eux mêmes

Honte des trains de suppliciés
Honte des mots terre brûlée 
Mais nous n'avons pas honte de notre souffrance
Mais nous n'avons pas honte d'avoir honte

Derrière les guerriers fuyards
Même plus ne vit un oiseau
L'air est vide de sanglots
Vide de notre innocence

Retentissant de haine et de vengeance.



VII

Au nom du front parfait profond
Au nom des yeux que je regarde
Et de la bouche que j'embrasse
Pour aujourd'hui et pour toujours

Au nom de l'espoir enterré
Au nom des larmes dans le noir
Au nom des plaintes qui font rire
Au nom des rires qui font peur

Au noms des rires dans la rue
De la douceur qui lie nos mains
Au nom des fruits couvrant les fleurs
Sur une terre belle et bonne

Au nom des hommes en prison
Au nom des femmes déportées
Au nom de tous nos camarades
Martyrisés et massacrés
Pour n'avoir accepté l'ombre

Il fait drainer la colère
Et faire se lever le fer
Pour préserver l'image haute
Des innocentes partout traqués
Et qui partout vont triompher.

----------------------------------------
Paul Eluard, Les sept poèmes d'amour en guerre, 1943
Μετάφραση: Γιώργος Κυρπιγιάν

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου